ALBANIA Οι γειτονες...

Τσάμηδες είναι και οι σημερινοι κάτοικοι της Θεσπρωτίας, οι ελληνόφωνοι, αρβανιτόφωνοι και δίγλωσσοι συχνά χριστιανοί. Ελάχιστοι μουσουλμάνοι έχουν απομείνει επίσης ή μάλλον κάποιοι που απέμειναν οι πατεράδες και παππούδες τους, μετά τον Β' ΠΠ αλλά έγιναν χριστιανοί και διατήρησαν το επώνυμό τους (που θυμίζει την προέλευσή τους) Πρόσφατα είδαμε κάτοικο Παραμυθιάς με επώνυμο αλβανίζων, να λέει ότι είναι Τσάμης κλπ κλπ Βέβαια παράλληλα ονομάτιζε τα «κατορθώματα» των προγόνων των σημερινών Τσάμηδων της Αλβανίας... Το ΤΣΑΜΗΣ προέρχεται απο το ΘΥΑΜΙΣ (ο ποταμός ΚΑΛΑΜΑΣ) και με παραφθορά του Θ σε Τ (οδοντικά Τ, Δ, Θ) έγινε ΤΣΑΜΗΣ. Αναφέρεται ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους κατοίκους της Θεσπρωτίας, και ο ελληνικός χορός, το τσάμικο, σαφώς και δεν αναφέρεται σε αλβανικό, αλλά σε ελληνικό χορό. ΠΡΕΠΕΙ όμως να διευκρινήσω, ότι κυρίως στις νότιες περιοχές της Αλβανίας, τόσκηκες, εκτός των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, και οι αλβανικής συνείδησης κάτοικοι (ακόμα και οι μουσουλμάνοι, αν και εκεί επικρατεί η ορθοδοξία βασικά), στα λαϊκά και δημοτικά τους τραγούδια έχουν τεράστια ομοιότητα με τα δικά μας τα ηπειρώτικα, με μοναχά τα λόγια συχνά να δείχνουν κάποια διαφορά μεταξύ τραγουδιών, ρυθμού. Και τα βήματα στους χορούς είναι κοινά. Σαν να πάρουμε αρμανόφωνους Ελληνες της Ηπείρου, Δυτ. Μακεδονίας, Θεσσαλίας, και να αντιπαραβάλουμε τα δημοτικά τους τραγούδια με αυτά των ελληνόφωνων Ελλήνων της Ηπείρου. ΝΤΑΛΕ ΚΟΥΑΛΕ, με μόνη διαφορά στα λόγια (συχνά δε τα ίδια λόγια, απλά σε άλλο ιδίωμα) Οι δε μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας, ΕΞΑΙΡΕΘΗΚΑΝ από την ανταλλαγή πληθυσμών στα 1922, με αίτημά τους, μη θέλοντας να πάνε στην Τουρκία. Κάτι που το ελληνικό κράτος έκανε δεκτό, ενώ την ίδια ώρα έστελνε απέναντι Βαλαάδες Κοζάνης, μουσουλμάνους Κρητικούς κλπ ΟΜΩΣ αυτοί οι Τσαμηδες-μουσουλμάνοι, δεν ήταν και αγιόπαιδα. Εκτός της δράσης τους επι οθωμανίας, που στέναζαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί της περιοχής (και όχι μόνο), ακόμα και αρβανιτόφωνοι (οι Σουλιώτες άλλωστε, αρβανιτόφωνοι, ανέκαθεν είχαν πολεμικές σχέσεις με τους Τσάμηδες αγάδες Παραμυθιάς και Μαργαριτίου), δεν έδειξαν καμμιά διάθεση, οι περισσότεροι, να ενταχθούν στο νέο κοινωνικο γίγνεσθαι μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου, ήτοι να γίνουν ισότιμοι πολίτες με τους άλλους κατοίκους της περιοχής τους, και όχι να ΄ναι αφέντες και διαγουμιστές των άλλων. Θέλανε και την πίττα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο, και να μείνουν στα χωριά τους, με την νέα κατάσταση, αλλά και να μην υπάρξει αλλαγή, δηλαδή να ΄ναι κράτος εν κράτει, διαφορετικοί νόμοι γι΄ αυτούς, από ότι η άλλη Ελλάδα. Ετσι όταν βρήκαν ευκαιρία, με τον Β'ΠΠ και την Αλβανία να ΄ρχεται ως σύμματος της Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον της Ελλάδας, έγιναν οι πιό πιστοί συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων. Στην ουσία, η Ηπειρος είχε προσαρτηθεί τότε στην Αλβανία (όπως και το Κόσσοβο, το Τέτοβο, τμήματα του Μοντενέγκρο, η Μεγάλη Αλβανία δηλαδή, που πάνε να εφαρμόσουν ΠΑΛΙ οι αμερικλάνοι επί των ημερών μας...) Και οι μουσουλμανοτσάμηδες, είχαν φτιάξει στρατιωτικά τμήματα ατάκτων, οπλισμένα από τους Ναζί, και τα οποία εκτός όλων των άλλων, έκαναν εγκλήματα πολέμου στην Ηπειρο (μαζικές εκτελέσεις, φόνοι, βιασμοί, ληστείες κλπ) Σκοπός τους, να εξαφανίσουν ή καθυποτάξουν το ντόπιο χριστιανικό στοιχείο, ώστε μετά τον πόλεμο, ως τμήμα της Μεγάλης Αλβανίας, η περιοχή τους να ΄ναι εθνοκαθαρμένη. Εκείνες τις μέρες, με μουσουλμανοτσάμικες ενέργειες, βρέθηκε και ο πατέρας της γιαγιάς μου, από τα επιφανή άτομα στο Μαργαρίτι, μαζί με πολλούς άλλους σημαντικούς ανθρώπους των Ελλήνων της περιοχής, κρατούμενος στα Γιάννενα, όπου και εκτελέσθηκε. Μετά τον πόλεμο, και αφού βρέθηκαν στο πλευρό των ηττημένων, και γιά να αποφύγουν τα δικαστήρια εγκληματιών πολέμου, απέδρασαν ομαδικά στην Αλβανία, όπου το καθεστώς του Χότζα, τους περιέθαλψε, και από φασίστες τους μετέτρεψε σε φανατικούς χοτζαιοκομμουνιστές. Και είναι από τα πιό φανατικά ανθελληνικά τμήματα του αλβανικού λαού, ακριβώς όπως, φανατικοί ανθέλληνες και φαντικοί ψευτομακεδόνες, είναι οι άλλοτε πολιτικοί πρόσφυγες από Ελλάδα, που έφυγαν στο παραπέτασμα μετά τον εμφύλιο