..."Να μη μου χρησιμοποιείς σοφιστικούς κομπασμούς στο λόγο, ούτε στα άσματα υπερβολικά γλυκιές φωνές, ούτε συζητήσεις υπερήφανες και φορτικές για τους άλλους, αλλά σε όλα να ελλατώνεις την επιδεικτική μεγαλοποίηση. Να είσαι ωφέλιμος στο φίλο, ήρεμος στον υπηρέτη, ανεξίκακος προς τους θρασείς, φιλάνθρωπος προς εκείνους που βρίσκονται σε κακή κοινωνική κατάσταση. να παρηγορείς τους πάσχοντες. Να επισκέπτεσαι αυτούς που βρίσκονται σε θλίψεις . Να μη περιφρονείς κανέναν απολύτως.
Να είσαι ευχάριστος στην προσφώνηση, ανοιχτόκαρδος στην απάντηση, βολικός, ευκολόπιστος σε όλους. Να μην εγκωμιάζεις τον εαυτό σου, ούτε τους άλλους να παρακινείς να σε εγκωμιάζουν. Να μη δέχεσαι άσεμνο λόγο. Να κρύβεις όσα μπορείς από τα πλεονεκτήματά σου.Για τα αμαρτήματά σου να γίνεσαι ο ίδιος κατήγορος του εαυτού σου και να μην αναμένεις τους έλεγχους των άλλων, ώστε να μοιάζεις με τον Ιώβ, ο οποίος δεν απέφυγε τον πολύ όχλο της πόλεως, για να εξομολογηθεί μπροστά τους το σφάλμα του.Να μην είσαι αυστηρός στις επιπλήξεις και να μην ελέγχεις γρήγορα και με εμπάθεια (γιατί αυτό είναι αυθάδεια), ούτε να καταδικάζεις τον άλλο για μικρά σφάλματα σαν να είσαι εσύ ακριβοδίκαιος."....
Μ. Βασιλείου ομιλία "περί ταπεινοφροσύνης" (Ε.Π. 31, 537-540)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου